A la bedda di li beddi
Nino Martoglio
Bedda, cu` fici a tia pinceva finu,
puteva fari scola a Tizianu,
ci travagghiò macari di bulinu
cu la pacienzia di lu franciscanu.
Bedda, cu` fici a tia fu `n Serafinu,
ch`aveva la fattura ntra li manu,
ti fici li labbruzza di rubinu
e li capiddi d`ebanu africanu.
Lu pettu ti lu fici palumminu,
li denti janchi e l`occhiu juculanu,
lu nasu privinutu e malantrinu,
nicu lu pedi e sengula la manu...
E doppu ca ti fici, st`assassinu,
spizzò la furma e la jittau luntanu.
Traduzione
Indietro
Powered by