LU PISCATURI E LA SIRENA
Un piscaturi c`era
`nmenzu a na gran timpesta,
stava affunnannu a varca
e persu avìa la testa.
Quannu `ntisi na vuci
chi lu chiamò pi nomi,
una sirena era
chi biunni avìa li chiomi:
"Jèttati di sta varca,
si nun vo` jiri a funnu!
Nata cu mia e ti salvi,
sinnò vai a l`àtru munnu"!
Lu piscaturi detti
bannu a la titubanza
e si tuffò `ntra l`unni
sbattènnuci la panza.
Ma la biunna sirena
subitu lu succursi
e lu purtò `nta un rignu,
senza tanti discursi.
Era un rignu fatatu,
tra mari virdi e scogghi.
Lu piscaturi a` biunna
si la pigghiò pi mogghi!
Camparu pi tant`anni
filici e assai cuntenti
e nuatri semu ccà
ca ni stricamu i denti!
D`arreri a ogni fàvula,
comu chista di ccà,
c`è a li voti, tragica,
n`àutra virità:
A` casa u piscaturi
zoccu s`avìa scurdatu?
Muggheri, setti figghi
e u sòggiru malatu!
Traduzione
Indietro
Powered by